Drie dagen lang heeft emeritus-paus Benedictus XVI opgebaard gelegen bij het hoofdaltaar van de Sint Pieter, en veel meer mensen dan verwacht gingen in de rij staan om afscheid van hem te nemen. Woensdag rond het middaguur had de Gendarmeria van het Vaticaan ongeveer 160.000 mensen geteld.
Het zijn er veel, maar het zijn geen recordaantallen voor de Duitse paus. Benedictus sprak mensen minder aan dat zijn Poolse voorganger Johannes Paulus II of zijn Argentijnse opvolger, Franciscus. Tijdens het wachten in de rij voeren mensen verschillende redenen aan voor hun bezoek. Nieuwsgierigheid. ‘Omdat hij nu eenmaal een paus was.’ Bewondering en verwantschap. ‘Om voor hem te bidden.’ En voor een enkeling is het een onverwachte bonus tijdens een toeristisch bezoek aan Rome. Selfie-sticks steken boven de menigte uit.

Iedereen is al gecontroleerd voordat hij ook maar het Sint-Pietersplein op mocht – bij de poortjes staan dozen vol met waterflesjes die niet mee het plein op mogen. Geduldig en zacht met elkaar pratend gaan mensen in de rij staan aan de rechterkant van de zuilengalerij.
Gezinnen met de kleine in een kinderwagen krijgen voorrang, als enigen – ook de nonnen en paters in de rij schuifelen met de rest mee. Maar het gaat wel sneller dan bij de beveiliging op Schiphol. Langs de zuilengalerij de trappen van de Sint-Pieter op, en dan door een met houten hekken gevormd middenpad richting het hoofdaltaar.
Verboden stil te staan


Bij het hoofdaltaar, dat is gebouwd boven het graf van de apostel en eerste paus Petrus, staan twee Zwitserse gardisten stram naast de opgebaarde Benedictus. Die heeft een mantel in pauselijk rood aan gekregen en een witte mijter. Maar ook voor wie dat wil, is er geen tijd om ook maar vijf seconden stil te staan voor een kort gebed of een andere manier om afscheid te nemen. ‘Doorlopen’ zeggen de twee gendarmes van het Vaticaan, politie-agenten die je anders vrijwel nooit ziet. ‘Hier niet stil blijven staan.’

Weer buiten is alles in gereedheid gebracht voor de begrafenismis donderdagochtend. Lange rijen stoelen, een orgel onder de zuilengalerij, het podium voor de tv-zenders aan het eind van het plein.



Voor het eerst begraaft een paus zijn voorganger – in het verleden werd een paus begraven voordat het conclaaf begon om een nieuwe paus te kiezen. De Vaticaanse boekhandel op het plein maakt reclame met de theologische geschriften van Benedictus: ,,De grote erfenis van een meester van het geloof”.
